Hoe het begon....

Laten we een paar dagen naar Praag gaan schat.

Wat? Praag?? Al die vierkante Oostblok hoofden? Wat moet ik daar? (ja, ze is soms ZO enthousiast). Nee, geloof me, ik ben er al een paar keer geweest en het is een hele mooie stad, allemaal oude rommel en daar hou je van, toch?

Tsja Praag denk je ook niet als eerste aan bij een citytripje. Maar citytripjes zijn wel leuk dus geheel openminded, niet wetende wat te verwachten ging ze mee. Taxirit van vliegveld naar het appartement verhuurbedrijf bracht ons door inderdaad saaie wijken met alleen grijze betonblokken als flats. Toen we richting oude stadscentrum kwamen verbeterde het langzaam, en werden de gebouwen wat mooier.

We hadden een klein tweepersoons appartementje gehuurd want je bent toch meestal weg, toen we ons melden zeiden ze dat we 2 nachten zouden blijven....toch? Nou nee, we blijven 5 nachten..... ow uuhhh oeps iets mis gegaan bij de boeking, maar geen probleem hoor ze hadden nog wel wat. Nou dat werd dus een 8 persoons appartement, enorme keuken, 3 slaapkamers en een geweldig uitzicht op 'ons sprookjespaleis' een mooi verlichte kerk met torentjes. We zaten recht in het hart van de stad, geweldige locatie, om de kerk heen en je staat op het centrale plein, vol met restaurantjes, kroegjes, winkeltjes en....Starbucks!

Eerst beetje rondgelopen en Petra vast een klein stukje laten zien van het stadscentrum, nou dat vond ze wel wat, mooie oude gebouwen en kunst, dus het fototoestel maakte weer overuren en ik kreeg gelijk uitleg over verschillende bouwstijlen, schildertechnieken enz enz (wie heeft een gids nodig met zo'n vrouwtje?). 's Avonds moest ze toegeven dat Praag een hele mooie stad is en ook erg gezellig, de Oostblok hoofden vielen ook erg mee, gewoon leuke mensen daar.

Gezellig uit eten geweest en Petra begint door te krijgen dat als je een biertje besteld dit altijd standaard een halve liter is, kleine glaasjes doen ze niet aan, wel groter..... Tsjechië is het land van het bier en daar is het dan ook heel gewoon om bij je ontbijt lekker een half litertje bier naar binnen te werken zagen we in de restaurants, wij hielden het zo vroeg nog maar even bij koffie.

Weer de stad ingegaan en wat winkelstraten en een hypermodern winkelcentrum gepakt. Ze wilde voor haar vader een marionet meenemen en voor dochterlief een Baboeska, voor mijn zoon konden we eigenlijk geen souvenir verzinnen want verder was het allemaal echte troep waar een knul van 21 niet veel aan vind. Maar goed.... er zijn zoveel winkeltjes die hetzelfde verkopen alleen met andere prijzen, dus eerst maar rondkijken een paar dagen.

Winkelcentrum was erg mooi, alle bekende merken en veel restaurants, onder andere een Libanees restaurant. Nou dat kenden we niet, dus wij even kijken op de menukaart, kwam gelijk een aardige ober die alles uitlegde en de gerechten liet zien, daar zouden we nog een keer eten zeiden we. S'avonds even wat gedronken in het Hard Rock café.

Volgende dag er weer opuit, Petra had het chocolade museum ontdekt en daar moesten we natuurlijk even naar binnen, zeker omdat er een demonstratie chocolade maken werd gegeven inclusief proeven... In het winkeltje een busje chocolade bodypaint gekocht, tot grootte hilariteit van de verkoper (een jong ventje die waarschijnlijk dacht wat moeten die oudjes er nou mee?). Vervolgens het museum door en gekeken bij het chocolade maken (ja schiet nou op ik wil proeven dacht ik de hele tijd), nou we kregen allemaal precies 1 chocolaatje, wel lekker maar niet genoeg voor mij hoor!

S'avonds naar dat Libische restaurant terug om eens lekker te eten.... Nou we gingen zitten en werden gewoon heerlijk genegeerd, uiteindelijk na wat zwaaien kregen we een wijntje en de kaart. Vervolgens zagen we niemand meer. Na een tijdje kwam er een landgenoot van ze die meteen drinken kreeg en even later ook zijn eten. Nu zijn we best geduldig maar het houdt ook eens op. Na wat zwaaien en gedoe de rekening gevraagd voor de wijn, opgestaan en in het restaurant ernaast gaan zitten, een Indisch restaurant, waar het eten heerlijk was. Daarna snel naar het appartement om te bodypainten (ziet er niet uit, maar wel lekker!).

De volgende dag even bij de bijzondere klok op het plein blijven staan, die geeft dingen aan als tijd, stand van de planeten enz enz, erg mooi. Ow kijk eens schat je kan er ook in en helemaal naar boven riep Petra. Ja erg leuk schat maar ik zie dat niet erg zitten, ons appartement zit ook al 90 traptreden hoog en daar zit ik al zonder lucht als we boven zijn, dit is nog veel hoger! Toen kregen we de puppy blik en de please please pretty please? En dus zei ik oke oke we gaan dan wel. Komen we binnen is er gewoon een lift in die oude toren! Heel mooi uitzicht vanaf de toren.

Daarna over de Karlsbrug gewandeld en het geesten museum in waar ik natuurlijk de stoere man kon spelen (ik bescherm je wel). Toen ze een strop zag hangen gingen haar ogen schitteren en moest ik even met mijn hoofd erin... hmm je bent wel ERG enthousiast schat, ga jij maar eerst...'s Avonds lekker gegeten bij een Thai's restaurant.

Toen werd het Valentijnsdag....

We hadden afgesproken er niets aan te doen (yeah right, alsof ik dat zomaar voorbij zou laten gaan). Petra meegenomen naar de Praagse Burcht, mooi groot complex met een enorme kathedraal, een speelgoed museum en nog wat dingen die wij minder interessant vonden. Eerst naar het speelgoedmuseum wat leuk was om te zien, een aparte Barbie afdeling en verder veel oud speelgoed (gek he?). Je voelt je wel oud worden als je bij sommige dingen zegt, hè daar heb ik vroeger ook nog mee gespeeld... hoor ik ook in een museum?

Toen de kathedraal bezichtigd en toen wilden we nog naar het 'gouden straatje' een straat met oude kleine gekleurde huisjes. Helaas was deze dicht ivm verbouwing. Daarna wilde ze weer terug naar de stad. Ok schat deze kant op, nee nee dat paadje gaat de verkeerde kant op Muis (alsof ik dat niet weet). Nee schat kom nou maar dit is goed zei ik, ze geloofde er niets van en wilde terug, dit gaat nergens heen zei ze weer (ze moest eens weten). Nog even tot de volgende hoek schatje, als we dan niets zien gaan we terug. Natuurlijk was er niets om de hoek... Zullen we terug gaan?

Nou eigenlijk... ik weet dat we niets zouden doen voor Valentijnsdag maar..... en toen ging ik op mijn knieen, en keek omhoog naar de mooiste en liefste vrouw die ik ooit heb gezien. Ze had een blik vol ongeloof, blijdschap, verwarring en tranen, toen ik vroeg of ze mij de eer wilde geven om mijn vrouw te worden. Gelukkig zei ze JA!

Na onze tranen gedroogd te hebben (van geluk, voor de lolbroeken onder jullie), zijn we de goede kant opgelopen, waarna we opgelicht zijn door een taxi chauffeur die 4x de normale prijs rekende... maar mijn dag kon niet meer stuk! Weer naar het Hard Rock café geweest met het idee er zal wel iets leuks zijn op Valentijnsdag. Nou dat was er, toen we binnenkwamen speelde er echt een steengoeie band en we begonnen al te swingen. Nou dat duurde precies 1 minuut, toen was het nummer EN het optreden afgelopen....ppfff. Dan de bar maar leeg zuipen, paar mannen kregen er geen genoeg van om Petra te blijven bekijken en vroegen zich waarschijnlijk af of ik erg rijk was ofzo, dat ik met zoiets moois rond kon lopen...

De dag daarop weer naar huis.....en beginnen met het regelen van de bruiloft.